این پژوهش به بررسی کارآیی سیستم میراگر ویسکوز فعال (AVDS) در کنترل ارتعاشات ناشی از زلزله های حوزه ی دور و نزدیک پرداخته است. این میراگر که قابلیت نصب در المان های مهاربندی شورون را دارد، می تواند نیروی کنترلی مورد نیاز برای کاهش دامنه ی ارتعاش سازه را تا رسیدن به حد اشباع مشخصی تامین نماید. عملکرد کنترل فعال در کاهش اثرات ناشی از زلزله حوزه ی دور در مطالعات مختلفی بررسی شده است. اما کارآیی این سیستم در کنترل ارتعاشات ناشی از زلزله حوزه ی نزدیک با توجه به پدیده ی تاخیر زمانی مورد تردید است. ماهیت ضربه ای و پالس مانند موج زلزله در نزدیکی گسل باعث کاهش اثرگذاری کنترل فعال در سازه می گردد. که نتایج حاصل از این پژوهش نیز موید این مطلب است. در این روند یک کد کامپیوتری در نرم افزار متلب و بر اساس الگوریتم کنترل بهینه ی لحظه ای نیومارک ارایه شده است. عملکرد این کد بر اساس سه مساله ی مختلف صحت سنجی و بررسی شده است. سپس نتایج تحلیل دینامیکی سازه ای 7 طبقه بر اساس این کد محاسبه و در دو حالت کنترل شده و کنترل نشده و با استفاده از رکوردهای زلزله حوزه ی دور و نزدیک ارایه شده است. بر اساس این نتایج به نظر می رسد استفاده از سیستم های کنترل فعال هرچند در زلزله های حوزه نزدیک نیز موثر هستند، اما به کارگیری تمهیداتی در این روند ضروری است.

حرکات لرزه ای ثبت شده در مناطق نزدیک گسل که جهت گسیختگی گسل به سمت آنها می باشد با حرکات مشاهده شده در مناطق دور از گسل بسیار متفاوت هستند. در این تحقیق برای مقایسه اثر زلزله های حوزه نزدیک و زلزله های حوزه دور بر روی یک سیستم خاک، گروه شمع و سازه از مدل سازی به روش اجزاء محدود استفاده شده، و امکان رفتار غیرخطی برای سازه در مدل سازی لحاظ شده است. جهت مدل سازی خاک دانه ای (ماسه) از مدل هایپوپلاستیک Von Wolffersdorff با در نظر گرفتن مفهوم کرنش بین دانه ای استفاده شده است. 5 رکورد زلزله حوزه نزدیک و 5 رکورد زلزله حوزه دور، که روی سنگ سخت ثبت شده اند، به مدل اعمال شده اند. نتایج نشان می دهند که با عبور امواج زلزله از خاک، زمان تناوب اصلی لایه خاک در اثر تغییرشکل های غیرخطی افزایش می یابد. همچنین در زلزله های حوزه نزدیک به دلیل حرکات پالس-شکل زمین، یک پالس تغییرمکان در شمع ایجاد می شود. درصورتی که در زلزله های حوزه دور به دلیل توزیع یکنواخت تر انرژی در طول مدت زلزله، ماهیت پاسخ تغییرمکان شمع متفاوت است. در زلزله های حوزه نزدیک به ازای یک PGA ثابت مقادیر تغییرمکان نسبی شمع با مقادیر PGV و همچنین PGD رکوردها دارای همبستگی مثبت می باشند، ولی در هنگام اعمال زلزله های حوزه دور این همبستگی دیده نمی شود.

در این مقاله به بررسی ویژگی های هیدرولیکی جریان عبوری از درون یک سیستم مرکب کالورت دایره ای-سرریز به صورت آزمایشگاهی برای 12 مدل پرداخته شد. منحنی دبی اشل برای مدل های مختلف ارائه شد. نتایج نشان داد که به ازای یک هد مشخص دبی سازه ترکیبی بیشتر از مجموع دبی کالورت و دبی سرریز بود. همچنین، ضریب دبی برای سازه ترکیبی بین 25/0 تا 73/0، برای سرریز بین 25/0 تا 63/0 و برای کالورت 33/0 تا 77/0 تغییر می کرد. پارامتر بدون بعد (هد به قطر) بیشترین تاثیر را بر روی ضریب دبی داشته است. علاوه براین، معادلات رگرسیونی برای تخمین ضریب دبی ارائه شدند.

طبیعت غیرقابل پیش بینی بودن زلزله، منجربه هدایت مهندسین به مطالعات آماری و احتمالاتی مسئله ی بررسی آثار پدیده ی زلزله شده است. حرکات ثبت شده ی زمین تحت اثر زلزله در مناطق نزدیک گسل با آنچه که در مناطق دور از گسل اتفاق میا فتد متفاوت می باشد، پدیده پالس در تاریخچه شتاب، سرعت و تغییر مکان یکی از ویژگی هایی است که زلزله حوزه نزدیک را از زلزله حوزه دور متمایز می کند. در این تحقیق بعد از مقیاس کردن تاریخچه های زمانی شتاب ها، تحلیل سازه ی پل بتنی مسلح 4 دهانه ی 22 متری به روش تحلیل دینامیکی تاریخچه ی زمانی بروش خطی انجام شده و نتایج در قالب نیروهای داخلی اعضا و جابجایی ها در یک گره خاص تحت تاریخچه زمانی شتاب های وارده، ارائه گردیده است. نتیجه ی بررسی تأثیر فاصله ی پل از گسل در نیروهای داخلی ستون ها ناشی از زلزله نشان می دهد که نیروهای محوری شامل نیروهای فشاری و کششی و لنگر پیچشی ستون ها در هنگام وقوع زلزله های نزدیک گسل بیشترین مقدار را دارند. نتیجه ی بررسی تأثیر فاصله ی پل از گسل در نیروهای داخلی عرشه ناشی از زلزله نشان می دهد که نیروهای محوری و لنگر خمشی ایجاد شده در هنگام وقوع زلزله های دور از گسل بیشترین مقدار را دارند و مقدار آنها صرفاً وابسته به شدت زلزله می باشد.

انرژی ورودی به یک سازه می تواند به عنوان معیاری از عملکرد لرزه ای سازه در هنگام زلزله مورد ارزیابی قرار گیرد. در این مقاله، انرژی ورودی به سیستم های مختلف سازه های فولادی از جمله قاب خمشی ویژه SMRF، قاب مهاربند هم مرکز ویژه SCBF، قاب مهاربند خارج از مرکز خمشی با اتصالات صلب EBF (R) و مفصلی EBF (H)، قاب با مهاربند زانو خمشی KBF، قاب خمشی با مقطع کاهش یافته RBS و قاب بادبندی ضد کمانش BRBF در دو حالت زلزله های حوزه دور و حوزه نزدیک با هم مورد مقایسه قرار گرفته است. همچنین نرم افزار Perform همراه با سه شتاب نگاشت (امپریال ولی، نورتریج و طبس) حوزه دور و نزدیک برای تحلیل دینامیکی غیرخطی سیستم ها مورد استفاده قرار گرفته است. در تمام تحلیل ها اثر P-D لحاظ شده است و نمودار نیرو - تغییر مکان اعضا و مفاصل به صورت الاستو - پلاستیک کامل در نظر گرفته شده است. در این مقاله همچنین اثر تغییرات PGA مورد مطالعه قرار گرفته است. نتایج نشان می دهد که در رکوردهای حوزه دور، انرژی ورودی سیستم SCBF از همه بیشتر و کمترین انرژی ورودی مربوط به سیستم RBS است و در رکوردهای حوزه نزدیک نیز کمترین انرژی ورودی مربوط به سیستمSCBF  است و بیشترین انرژی ورودی مربوط به سیستمEBF (R)  است.

این مقاله یک سیستم جدید توسعه یافته ی نیرو-مقاومت لرزه ای را بررسی می کند. سیستم ستون فقراتی برای رسیدن به بهبود عملکرد لرزه ای، اعضای قاب مهاربندی شده هم مرکز متعارف را با یک خرپای قوی به شکل سیستم مختلط ترکیب می کند. خرپای قوی مانند یک ستون فقرات در برابر تمایل قاب های مهاربندی شده هم محور به تمرکز آسیب در یک یا چند طبقه در طول تحریک شدید لرزه ای مقاومت می کند. هدف از سیستم ستون فقراتی توزیع یکنواخت دریفت های طبقه در ارتفاع یک ساختمان است. بر این اساس، در این مقاله مبانی طراحی جهت رسیدن به هدف مورد نظر به همراه رابطه ی نوینی برای کنترل میزان شاخص یکنواختی دریفت طبقات برای این سیستم ارایه شده و رفتار دینامیکی غیرخطی سازه های 3، 6 و 12 طبقه با سه نمونه سیستم نیرو-مقاوم لرزه ای دارای پیکربندی مختلف در محل تقاطع مهاربندها به تیر تحت هفت شتاب نگاشت دور و هفت شتاب نگاشت نزدیک گسل جهت رسیدن به صحت مبانی طراحی و همچنین مقایسه ی اثرات زلزله های دور و نزدیک گسل مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج نشان می دهد که مبانی طراحی پیشنهاد شده که متناسب با نسبت سختی مهاربندها می باشد، با ارایه ی شاخص درصد خطای توزیع یکنواختی مناسبی در سازه های 3، 6 و 12 طبقه که به ترتیب کمتر از 6، 8/4 و 6/8 درصد رخ داده و همچنین با ایجاد اختلاف 5/0 درصد بین بیشترین و کمترین دریفت طبقات در اکثر سازه های مورد مطالعه، توانسته خرپای ستون فقراتی را در تحلیل غیرخطی به صورت الاستیک نگه دارد، تمرکز تغییر شکل را کاهش و از ایجاد طبقه ی نرم در سازه جلوگیری کند.

سال هاست که از میراگر جرمی تنظیم شده به عنوان روشی موثر برای کاهش ارتعاشات ناشی از باد و زلزله در ساختمان های بلند استفاده می شود. در این مقاله عملکرد قاب های مهاربندی شده با میراگر جرمی تنظیم شده پشت بام مورد بررسی قرار گرفته است. بدین منظور پاسخ لرزه ای خطی و غیرخطی شش ساختمان با مهاربند هم محور فولادی با 3، 5 و 10 طبقه تحت اثر زلزله های حوزه نزدیک و دور مطالعه شده است. نتایج این تحقیق نشان می دهد که استفاده از قاب میراگر پشت بام، پاسخ لرزه ای ساختمان های با پریود کوتاه را بیشتر از ساختمان های با پریود متوسط و بلند کاهش می دهد. استفاده از این قاب در ساختمان های سه طبقه سبب کاهش 16 تا 66 درصدی تغییر مکان بام در زلزله های مختلف شده است. بر اساس بررسی های انجام شده در این پژوهش، قاب میراگر جرمی تنظیم شده پشت بام در صورتی که از شتاب نگاشت ویژه ساختگاه مناسبی برای طراحی آن استفاده شود؛ سبب کاهش پاسخ لرزه ای تحت زلزله های حوزه نزدیک و دور خواهد شد.

میراگرهای جرمی تنظیم شونده و میراگرهای سیال تنظیم شونده از انواع سیستم های کنترل غیرفعال در سازه می باشند که به منظور کاهش پاسخ های سازه ای ساختمان ها در برابر زلزله استفاده می شوند. در این تحقیق عملکرد ساختمان های بلند مجهز به این دو نوع از میراگرها در برابر زلزله های حوزه نزدیک و حوزه دور مورد ارزیابی و مقایسه قرار گرفته اند. بدین منظور یک ساختمان بیست و چهار طبقه با سیستم قاب خمشی فولادی ویژه درنظر گرفته شده و تحلیل های دینامیکی در دو حالت کنترل شده و کنترل نشده با استفاده از هفت رکورد زلزله حوزه نزدیک و حوزه دور انجام یافته است. همچنین این ساختمان در پنج حالت و با درصدهای جرمی، سختی و میرایی مختلف مدلسازی شده است. نتایج به دستآمده نشان می دهد که کاهش پاسخ سازه در ساختمان های بلند، به علت تاثیر بیشتر مودهای بالاتر در زلزله حوزه نزدیک از زلزله حوزه دور بیشتر است؛ همچنین میراگر جرمی عملکرد بهتری در مقایسه با میراگر سیال در کاهش پاسخ ها دارد.

زلزله یکی از آشناترین پدیده های طبیعی است که به دلیل عدم امکان پیش بینی زمان وقوع و پیشگیری از زمین لرزه به دنبال خود خسارات جانی و مالی بسیاری را به همراه دارد و ایران با ساختار ویژه لرزه زمین ساخت، وجود گسل های فعال و لرزه خیزی زیاد در زمره مناطق با خطر بالای زلزله در جهان قرار دارد. یکی از ابزارهای کنترل رفتار سازه استفاده از میراکننده ها است. میراگرهای تسلیمی برای مستهلک کردن انرژی از سرعت و جابجایی نسبی طبقات قاب در سازه ها استفاده می کنند. در این مقاله برای درک بهتر از تاثیر تعداد طبقات و تعداد دهانه ها در رفتار لرزه ای میراگرها، سازه ها در 16 حالت شامل، چهار مدل سازه ای با تعداد طبقات و دهانه های متفاوت (4 طبقه تک دهانه، 4 طبقه سه دهانه، 2 طبقه تک دهانه، 2 طبقه سه دهانه) در دو حالت با میراگر TADAS و بدون میراگر بررسی شدند. سازه ها در نرم افزار sap به صورت کاملا غیر خطی و تحت دو مجموعه 7تایی رکورد دور از گسل و نزدیک گسل تحلیل دینامیکی غیرخطی گردیدند. نتایج نشان می دهد که وجود این نوع میراگر پاسخ های سازه شامل دریفت و برش در حالت دور از گسل به ترتیب به میزان 85/20 و12/21درصد و در حالت نزدیک گسل به میزان 30/23و 84/26درصد کاهش می دهد.